İzmir / Balçova / Terapi Ormanı

  Bundan tam üç sene önce 3 arkadaş bir çadır almamız ile gizemli bir yola girdik. Hayal bile edemeyeceğimiz deneyimler yaşadık ve kendimizi bir çok konuda geliştirdiğimizin farkına vardık. Hayatta olduğum süre içerisinde attığım en doğru adım olduğunu her adımımı yumuşak toprağın üzerine sertçe ileri bastığımda her defasında bir kez daha farkına vardım. Ne aşk nede para hayatta her şeye sahip olduğunuzu düşünebilirsiniz, doğayla tanışmadığınız ve onun dilini anlamadığınız sürece bütün hayatınız bir sahte sistemin üzerine kurulduğunun farkına hiç bir zaman varamayacaksınız. Biz insanoğlunun ait olduğu yer işte orasıdır. Doğanın kuralları vardır atalarımız bunu çok iyi biliyordu ve biz onların uyumu sayesinde şuanda buradayız.
  Bir cuma akşamı diğer arkadaşlarım ile buluşup yarın gideceğimiz yerin yani Terapi Ormanının araştırmasını yaptık. Aslında bu tür organizasyonlara özellikle ilk defa yapılacaksa bir rehber veya tecrübeli biri eşliğinde yapılması uygundur ama terapi ormanı manastıra kadar gayet güvenli bir yer. Çevre insanı burayı spor alanı olarak kullandığı için hafta sonları biraz da kalabalık olabiliyor. 5 km ye kadar başka insanlar ile karşılaşma oranınız çok yüksek. Manastır 3,5 km kadar ilerlediğiniz de sağda topraktan merdiven deseni verilmiş sapaktan ormana doğru saptığınızda yaklaşık 50 metrelik orta zorluda dik bir çıkış yaptığınızda karşınıza çıkıyor.
 Her ne olursa olsun doğada tek başınıza olduğunuz unutmamalısınız. Diğer insanların varlığı sizi rahatlata bilir ama bir anda etrafınızda kimsenin kalmadığını da görebilirsiniz. O yüzden ilk defa doğaya gidecek insanın muhakkak deneyimli birinden destek alması çok önemlidir. Biz ilk günden bu yana hiç rehber kullanmadık rotaları kendimiz deniyoruz ama üçümüzde doğanın dilinden anlayan duracağımız yeri bilen ve iyi bir görev paylaşımı yapan insanlarız. Evet rehbersiz de bir dağa çıkabilirsiniz ama bunun şartları çok önemlidir çünkü gözden kaçırdığınız ve yaptığınız bir hata sizi ölüm ile burun buruna getirebilir. Gideceğiniz yeri çok iyi araştırmalısınız sadece tek bir rota değil alternatif rotaları da çıkarmalısınız. Çoğu zaman telefonunuz çekmeyeceği için pusula kullanmayı ve harita okumayı iyi bilmelisiniz. Hava durumuna baksanız dahi orada da havayı incelemeli ve akışını iyi takip etmelisiniz çünkü bazı rakımı yüksek dağlarda hava da ani değişimler olabilmekte. En önemli konulardan biride yanınıza alacağınız malzemeler ve gideceğiniz dağda ne tür hayvanların barındığı ve mümkün oldukça onların yollarını kullanmamanız olmalıdır.
  O akşam terapi ormanı ile ilgili araştırmamızı bitirdik. Her şeyimiz hazırdı ve sabah olunca yola koyulduk. Ulaşım konusunda çok rahat olan bir yer olması da insanları oraya daha çok çekmekte. Kaya Otelin içinden geçtikten sonra parkurun girişinde sizi temiz bir hava karşılıyor. O gün ilk deneyimimde çok heyecanlıydım çünkü geceyi de burada ormanın içerisinde geçirecektim. Üzerim de hamlık olması nedeniyle 3.5 km yolda 6-7 kez mola verdik. Bu rotanın ilk çıkışı sizi biraz zorluyor yaklaşık 500 metrelik orta zorlukta daha ilk girişten başlayan bir yer. Tabi daha sonrası eğimin az olması ile daha keyif verici fazla yormayan bir parkura giriyorsunuz. Parkurun üzerinde belediyenin yaptığı çok güzel seyir tepeleri var burada mola verirken İzmir'in güzel manzarasını seyretmeye doyamıyorsunuz. Parkurun son sapağına geldiğimizde buradan manastıra çıkmak ham olan biri için inanılmaz derecede yorucudur. Eğim çok fazla olduğundan attığınız her adım da biraz can çekişiyorsunuz. İlk hissettiğim bunca yolu çıktım ama bu ona bedel oldu yani sapağa kadar 3 kez daha inip bir daha çıkabilirdim ama burayı çıkmak beni bitirmişti. Bu dik patikayı aştıktan sonra inanılmaz derece de güzel dört tarafı da ormanlar ile kaplı geniş bir düzlüğe denk geliyorsunuz. Hemen zirveye giden yamacın başında bir yalak göze çarpıyor. Köylüler dağdan gelen suyu hortum yardımıyla buraya taşımış ve bir yalak yapmışlar. En azından dağdan gelen temiz bir suyumuz vardı burası kamp kurmak için ideal bir yer ama tabi ki suyun yakınına kamp kurmak tehlikelidir ve kurulmaması gerekir. Bunu biliyordum uyarılarıma rağmen pek aldırış etmediler ve bende fazla zorlamadım. Çünkü burada yaban domuzu hariç başka vahşi bir hayvan bulunmamaktaydı.
  Çadırımızı kurmak acemiliğimiz den dolayı 2 saatimizi aldı. Artık öğleni yapmıştık tedbir den dolayı kalıcağımız için ilk gün et pişirmemeye karar vermiştik. Aldığımız konserveler ile karnımızı doyurduk. Biraz kitap okuduktan sonra akşam yakacağımız ateş için malzeme aramaya koyulduk. Artık güneşinde batmasıyla insan görememeye başladık ve oldukça tenhalaşmış ve biz bizeydik. İster istemez bir tedirginlik oluşmaya başlamıştı. Yaz olduğu için kontrollü ufak bir ateş yaktık. Gece olduğunda yıldızlar harika görünüyordu ama İzmir gibi büyük bir şehire yakın olduğumuz için yıldızlar da şehrin ışıklarından etkileniyorlardı. Biraz tarihe ve mitolojiye meraklı olduğum için güzel hikayeler biliyordum bunları paylaştım. Eski taş devri zamanı üzerine uzunca bir münakaşa yaptık o ateşin başında yaptığınız sohbet den aldığım tadı hiç bir şeyden almamıştım. Günün verdiği yorgunluk ile ateşi söndürüp çadıra girdik. Ateş yandığında size bir güven veriyor bunu hissediyorsunuz. Ateş söndüğünde biraz daha tedirgin olduk. Matlarımız çok inceydi bunu hiç hesap etmemiştik çadırın altınıda çok iyi temizlemediğimiz için ufak  taşlar sırtımıza batarak sorun yaratıyordu. 1 saat daha çadırın içinde sohbet ettik. Artık tam uyumak üzereydik ki korktuğum oldu matımızın inceliğinden dolayı kulağım yerle bir idi ve yere güçlü basan bir ayak sesi duyuyordum. Sesiz olmamız konusunda diğerlerini uyardım ayak sesleri gittikçe artıyordu çıkardıkları seslerden domuz olduğunu anlamıştım buyuk ihtimalle dişi idi çünkü birden fazla ses geliyordu yanında yavruları olabilirdi ki bu daha da korkuttu ufak domuzlar biraz meraklı olurlar. Çadırın dibine kadar geldiklerini hissettim ve şuan onlarla aramda incecik bir bez parçası vardı. Dişi bir domuz tehlike sezdiğinde yavrularını korumak için son derece saldırgan olabilir. Bunu biliyordum ve nefes bile oldukça nadir alıyordum çünkü burası onların eviydi ve su içmeye gelmişlerdi bizde onların yoluna çadır kurmuştuk karşılaşmamız gayet normaldi. Bir süre sonra sesler uzaklaştı ama o an yükselen adrenalini hayatımda hiç bir şekilde yaşamadım e birazda hoşuma da gitmişti. Daha sonra saat 11 gibi gece zirveden inen insan sesleri gelmeye başladı büyük ihtimal avcılardı insan sesi duymak o gece biraz rahatlatmıştı. Havaya güvendiğimizden dolayı yanımıza tulumları almamıştık. Uykuya daldıktan sonra saat gece 4 gibi çiğ düşmesiyle uyandık hepimiz donuyorduk inanılmaz derecede hava soğumuştu. Hipotermiye yakalanmaktan korktuk çantalarımızda kısa kollu ve giyilebilecek ne varsa çıkarttık ve ısınmaya çalıştık hatalarımızı tek tek ne olduğunu gördük. Doğayı hafife almamayı öğrendik sabah güneş kavuşurken uyandım arkadaşlarım daha uyuyordu büyük bir ağacın tepesine çıktım ve orada kitabıma kaldığım yeden devam ettim. Her şey o kadar inanılmazdı ki  kendimi ilk defa özgür hissettim. Gideceğimiz için aldığımız sucuğu ateş yakıp afiyetle yedik. Daha sonra ormanın kuzeyindeki yamacını dün gözümüze kestirmiş fakat yorgun olduğumuz için çıkmamıştık. Kuzeydeki yamacın zirvesine kadar tırmandık. Zirveye vardığımızda İzmir Körfezi ayaklarımızın altındaydı. Çıkış biraz kolay olsa da inerken zorlandık patika bir yerden sonra bitmişti ve eğim çok dikti inerken ayağımız kaysa bir 100 metre yuvarlanma ihtimalimiz vardı ağaçların sık olması birazda işimizi kolaylaştırdı destek alabiliyor durup dinlene biliyorduk. Kamp alanına gelip çadırımızı topladık saat 4 e kadar oyalandıktan sonra eve doğru yola koyulduk. Bu ilk deneyim hemen hemen bütün hayatımı belirli bir ölçüde değiştirdi.
  Bir çok dağa çıktım ormanda kamp kurdum bu tür etkinlikler için en önemli şey kayıt tutmak bu dağcılığın kurallarından bir tanesidir. Bugün ilk deneyim mi ve yaşadıklarımı yazdım ve diğerlerini de önümüzdeki günlerde yazacağım.